Vandaag weer een mooie wandelcoach afspraak in de natuur gehad… De ochtend begon met de belofte van een (echt) ieniemienie verstopt straaltje zon achter de wolken en de verfrissende natte geur van het bos. En, het was droog! Het pad dat voor ons lag, was dat zeker niet. Dat was meer een aaneenschakeling van modderige wandelpaden en grote diepe waterplassen. Resultaat van de bakken regen die we de afgelopen dagen hebben gehad.

Kenmerkend voor mijn aanpak als wandelcoach is dat ik altijd de
eigen regie van mijn klanten stimuleer. Dus toen we geconfronteerd werden met
de keuze om de diepe modderige waterplas te omzeilen, er dwars doorheen te
gaan, of terug te keren naar een verharde weg, vroeg ik aan mijn coachee wat ze
wilde doen.

Ze koos ervoor om dwárs door de diepe modderige waterplas te
lopen. Dit moment opende een mooi gesprek. We bespraken niet alleen de fysieke
keuze om door de modder te lopen en misschien natte voeten te krijgen, maar onderzochten
ook wat dit zei over haar benadering van uitdagingen in het dagelijks leven. Dit
kleine detail zei veel over haar aanpak. Het was een weerspiegeling van haar
bereidheid om onbekende uitdagingen aan te pakken. Een waardevol inzicht voor
mijn klant en een heerlijk begin van mijn werkdag.

Samen lopen over modderige paden, niet om obstakels te
vermijden, maar om te leren en te groeien door ze aan te gaan. Als jij voor de
keuze staat: eromheen lopen, er dwars doorheen gaan, of terug naar de verharde
weg; wat zou jij dan doen? En wat zou deze keuze zeggen over jouw aanpak bij
uitdagingen in je leven?